Berend viel uit de appelboom en kijk, zijn been is stuk.
Hij kan er niet op staan. Hij kan er niet op lopen.
We moeten naar de winkel om een ander been te kopen.'
Boer Boris zegt: 'Een been kun je niet kopen.
We moeten naar het ziekenhuis! Ik bel met 1-1-2.
Dan komt de ambulance en die neemt ons broertje mee.'
Daar rijdt de ziekenauto met sirene door de stad.
Tatoe, tatoe, tatoe! O, wat een hoop lawaai is dat!
Ted van Lieshout. Tekeningen Philip Hopman. Gottmer, 2017.
En zo komt broer Berend in het ziekenhuis waar hij zelf de kleur van zijn gips mag kiezen, maar zich later in zijn ziekenhuisbedje ook heel eenzaam voelt en zijn broertje en zusje en de dieren van de boerderij vreselijk mist. Gelukkig heeft boer Boris daar iets heel slims op bedacht.
De makers van de populaire Boer Boris-serie zitten niet stil, dit is alweer het negende deel en het is nog steeds net zo leuk, fris en origineel als het eerste deel.
Kom daar maar eens om in prentenboekenseries!
Het duo van Lieshout-Hopman heeft een gouden hand, in veel andere opzichten maar ook ook in de Boer Borisboeken waar inmiddels een hele generatie kleuters verzot op is. Net als hun ouders, want de heerlijk ritmisch rijmende teksten, de veelzijdige, levensechte en vrolijke illustraties en de leerzame onderwerpkeuzes zorgen voor een aangenaam voorleesuurtje.
Om de BoerBorisvreugde compleet te maken zitten er achter in het boek echte BoerBorispleisters.
Leeftijd: 3+
Geen opmerkingen:
Een reactie posten